Güneş çekilirken karşı dağlara,
Her tarafa yine sessizlik iner.
Koyuca bir gölge düşer kırlara;
Çobanın o hazin kavalı diner.

Çifçiler dönüyordu şimdi tarladan,
Tutuşmuşlar kızlar hepsi el ele:
Kesiliyor artık sesler her yandan
Asılmış oraklar bükülmez bele!

Bir çıngırak çalar davar toplanır,
Dökülür kırlara yorgun bir feryat.
Sürü yürür yollar bütün tozlanır
Karanlık inince soluyur lıayat.

Hani şimdi çoşkun akan dereler,
Her şey güneşle bir doğup batlyor?
Hani neşe ile dolan o yerler,
Bütün köy sessizce ölgün yatıyor.