-1-
      HASANŞAH’TAN

Kâhi taşkın sular gibi çağlayup
Ulu deryaları geçersin gönül
Gece gündüz zâri zâri ağlayup
Sırrını âleme açarsın gönül

Esbi aşka suvar olup aşuben
Narı aşka kebap olup pişüben
Yolunun üzerine düşüben
Seni sevenlerden kaçarsın gönül

Hüma gibi alçaklara inmezsin
Pervaneveş şem’i sun’a yanmazsın
Bir bülbülsün değme güle konmazsın
Gayet yücelerde uçarsın gönül.

Yalancı dünyaya geldin gelelden
Ben kendümü bildüm bilelden
Muhabbet camını deste alaldan
Aşkın şarabını içersin gönül.

Hasanşalı eder nasihat al divaneden
Şarabı aşk ile ol mestaneden
Gelen göçtü bu misafirhaneden
Bir gün ola sen de göçersin gönül.




           -2-
    KARS’Ll CÎHANİ’DEN

Bilürüm çetin derler kurbetin kahrın
Sen can dersin anlar baba deyirler.
Çok söylersen seni satarlardı
Söylemezsen ne çok kaba deyirler.

Bülbül gibi hasret galdık vatana
Şah olsan yaramaz kurbetel sana
Didemiz bulandı hicrile kana
Sultan olsan yine kedâ deyirler.

Sefil Cihanî der kurbete varsam
Varup bir meclisten içeri girsem
Derdim tazelenir bir karslı görsem
Ne gel otur ne merhaba deyirler.

            *
           * *
			 
Elveda günüdür çimenli dağlar
Göllerde yeşilbaş sunalar kaldı
Sadrı mermer ak suvaklı odalar
Cenneti okşayan haneler kaldı.

Kaleler, kuleler, top, topaneler
Ona malik oldu müşrikânlar
Medrese, mescitler, hoş minareler
Taşları gevherden binalar kaldı.

Takdiri ezelde bu, beyhude yanma
Sefil Cihanî der divâne sanma
Vatanı terketmek gam değil amma
Emektar atalar analar kaldı.




           -3-
    ÂŞIK YAREGİDEN’DEN

Göğsün açıp bana karşı
Gelme beni öldürürsün
Gözlerini süze süze
Bakma bana öldürürsün.

Öldürüp kanıma girme
Gayrı yâre meyil verme
Ela göze siyah sürme
Çekme beni öldürürsün

Ağzında dişin dürdane
Gelmemiş mislin cihane
Siyah zülfün ak gerdana
Dökme beni öldürürsün

Der ki Âşık Yâergiden
Bendesin oldur terkeden
Göründü ol gümüş beden
Açma beni öldürürsün.