1969 ilkbahar aylarında gerçekleşmiş bir efsanedir. Ulu Cami’nin önünde fayton durakları varmış. Olayı anlatan faytoncu, Kara Mustafa’nın yanında çalışan Faytoncu Hüseyin veya diğer lâkabıyla Merav Hüseyin.

Bir kişi Faytoncu Hüseyin’e gelir. "Muhteşem kabristanın olduğunu duydum. Beni oraya götürür müsün?” der. "Tamam, götüreyim.” der Faytoncu Hüseyin. Kurtuluş yolu üzerinden giderler. Şahıs Kanlı Pelit’i görünce "Bu ne kadar büyük ağaç? Bu kaç yıllık bir ağaç böyle?” diye Faytoncu Hüseyin’e sorar. Faytoncu Hüseyin bunu efsanevi bir şekilde anlatır. O ağacın hiç budanmadığını, budayanın da başına türlü bela geldiğini anlatır. Ufak bir süre burada durduktan sonra Şeyh Hamid-i Veli Somuncu Baba (Mevlana’nın Hocası)’nın olduğu yere götürür. Kabrine bir Fatiha okur.

Beklerken Şeyh Hamid-i Veli’nin sol tarafında kabirler vardır. Oraya bakar. Der ki; "Bu taşın tarihi epey geçmiş", taşa dokunur. Çingi Taş mermerden sert, dokumayla parçalanır. Faytoncu Hüseyin Amca şok olur. Ne yapacağını şaşırmıştır. Fayton parasını vermiş, bozulacak para var mı diye sormuş. Varsa getir bozayım, demiş. Hüseyin Amca yok, sorun değil demiş. Şahıs kırk kızlar kabristanına gitmem gerek deyip oraya gitmiştir. Gitmeden önce de taşı tekrar birleştirmeye geleceğini söylemiş ve ortadan kaybolmuştur.